Mijn reis als herberg, geïnspireerd door “De Alchemist”

In het boek “De Alchemist” van Paulo Coelho laat de jonge schaapherder Santiago zijn kudde achter om op reis te gaan. Hij zoekt naar een schat die hij in een droom heeft gezien. Deze reis brengt hem vele lessen en inzichten. Uiteindelijk keert hij terug naar zijn geboorteplek, rijker in wijsheid en begrip, en vindt hij zijn ware geluk en vervulling.

Vandaag mocht ik terugkijken op mijn leerervaringen gedurende het zij-instroomtraject social work van het Leger des Heils in samenwerking met de Christelijke Hogeschool Ede en heb hiervoor de metafoor ‘de Alchemist’ gebruikt.

Mijn persoonlijke reis lijkt veel op die van Santiago. Ik verliet mijn vertrouwde werkplek bij Verpleeghuis De Linde, zoals Santiago zijn kudde verliet om een nieuwe weg in te slaan. Ik begon aan een zij-instroomopleiding en kreeg de functie als Persoonlijk Begeleider bij een Woongroep van het Leger des Heils. Deze stap was mijn manier om te reizen, nieuwe ervaringen op te doen en waardevolle lessen te leren.

Fouten maken mag, ook voor een perfectionist

Tijdens mijn opleiding en werk als Persoonlijk Begeleider heb ik geleerd dat fouten maken een natuurlijk en noodzakelijk deel is van een leerproces. Voor een perfectionist als ik was dit een belangrijke les. Net zoals Santiago ontdekte dat zijn reis vol obstakels en uitdagingen hem sterker en wijzer maakte, heb ik geleerd dat het oké is om niet altijd perfect te zijn. Deze les gaf me de ruimte om mezelf meer te accepteren en te groeien.

Wu Wei: verantwoordelijkheid laten bij de ander

Een ander inzicht dat ik kreeg, was ‘Wu Wei’, of ‘doen door niet te doen’. Het betekent niet niks doen of luieren. Het is allesbehalve passief zijn, want daar kom ik niet ver mee. Het gaat vooral om present zijn in wat ik doe en ervaar op een moment. Hiermee geef ik meer tijd en ruimte aan een ander om zelf tot een oplossing te komen. Net zoals Santiago leerde dat hij de wijsheid van het universum kon vertrouwen, heb ik geleerd om de regie en verantwoordelijkheid aan anderen toe te vertrouwen.

Leren uiten van mijn emoties, zelfliefde en balans

Een van mijn grootste uitdagingen is het leren uiten van mijn emoties. Als introvert persoon vind ik het moeilijk om mijn gevoelens en meningen te delen, maar ik besef dat dit essentieel is voor mijn welzijn en effectiviteit als zorgverlener. De les over zelfliefde deed mij inzien dat ik mag werken aan het emotionele vlak van mijn leven. Het is belangrijk om mijn emoties te uiten en te delen wat mij echt bezighoudt. Dit helpt mij om in balans te blijven en vitaal te zijn in mijn werk en privéleven, net zoals Santiago leerde dat ware schat in het leven ook emotioneel en spiritueel is.

Geen dienstverlener maar een zorgverlener

Ik ontdekte dat mijn ware roeping ligt in het zorg verlenen, niet in het verlenen van diensten. Bij de woongroep voelde ik me vaak meer een administratief medewerker dan een zorgverlener, wat leidde tot frustratie en een gevoel van ontevredenheid. Dit inzicht leidde tot de beslissing om terug te keren naar De Linde, waar ik mijn passie voor zorg weer volledig kon inzetten.

Hilda, jij bent die herberg!

Ik heb ervaren dat ik zelf de herberg ben. Dat ik een veilige plek voor anderen mag bieden door simpelweg aanwezig te zijn, te luisteren en te ondersteunen. Het besef dat ik mensen een rustpunt kan bieden in hun levensreis, heeft mijn benadering van zorgverlening verdiept en verrijkt.

Terugkeer naar de Linde

Net zoals Santiago uiteindelijk terugkeerde naar zijn geboorteplek en zijn geliefde Fatima, besloot ik terug te keren naar De Linde. De baan als Persoonlijk Begeleider bleek niet te passen bij mijn verwachtingen en behoeften. Terug bij De Linde vond ik opnieuw voldoening en vreugde in mijn werk, vergelijkbaar met hoe Santiago zijn geluk vond bij Fatima en zijn kudde.

Conclusie

Mijn reis heeft geleerd dat de weg naar zelfontwikkeling en professionele groei vol uitdagingen en lessen is. Terugkeren naar De Linde voelde als thuiskomen, maar ik ben nu rijker aan kennis en ervaring. Net als Santiago ben ik dezelfde persoon op dezelfde plek, maar met nieuwe perspectieven en geleerde lessen. Dit maakt dat ik mijn werk met nieuwe ogen zie en nog meer waarde kan toevoegen aan de mensen voor wie ik herberg mag zijn.